A Windtadog
diaf im finsdasdn
Dezemba.
I bin gaunz allaa.
I schau bein Fensda auße, do drundt is ois gaunz schdü.
Da frische Schnee, deckd ois zua wia_r_a wü.
I bin a Fös,
i bin a Insl.
Mauan hob i baud.
A Festung
unbezwingboa,
wo kana jemois einekau.
Weu Freindschofd brauch i kane, Freindschofd duad nua weh.
Des Lochn und de Liab... Des kenn i eh.
I bin a Fös,
i bin a Insl.
Vo Liab dazöhds ma nix!
Jo, i waaß, des Wuadt kummd ma bekaunnt vua.
Iagendwo hob is in mei Hiankastl glegd.
Fia wos a Gfüh aufweckn, des wos mi nix eis schdead?
Häd i niemois gliabd, häd i a niemois gread.
I bin a Fös,
i bin a Insl.
Biachln hob i vü
und mei Dichdarei, wos mi schidzn.
Mei Baundsa schiamd mi o von den oin.
Daham vasteck i mi und bin sicha wia_r_im Schoß.
I schdraaf aun kan und kana schdraafd aun mi.
I bin a Fös,
i bin a Insl.
Und an Fös duad nix weh.
Und a Insl waand niemois.